Materi Khutbah Jumat 6 Oktober 2023 Bahasa Sunda Singkat dan Menyentuh Hati, Tersedia Format PDF

Tobat hartina masrahkeun diri ka Alloh saparantos milampah dosa. Tobat hartosna nyuhunkeun dihampura ka Alloh bari dituluykeun ku padamelan taat ka Mantenna.

Ari tobat ka Alloh syaratna aya tilu. Hiji ngaraos handeueul kana dosa anu tos dipilampah. Kadua ngalesotkeun padamelan dosa nu sok dipilampah. Katilu gaduh tekad kuat dina hate moal rek milampah dosa nu sarupa. Tah eta teh syarat dosa ka Alloh.

Sedengkeun syarat tobat ka papada manusa ditambih hiji syarat deui nyaeta istihlal. Hartosna menta dihampura ka jalma anu pernah dizolim sareng menta dihalalkeun tina perkara nu pernah digasab.

Tah nalika rek tobat, jalma anu dipenta hampura ku urang kedah dugika ngahampura. Sabab, Alloh moal waka ngahampura hamba-Na lamun eta hamba teu acan silih hampura jeung sasamana.

Hadirin anu mulya,

Salajengna tobat ka Alloh kedah dijalankeun kalayan total sareng kaikhlasan, ngawitan ku lisan, ku hate, sareng ku sadaya anggahota badan. Ari ngalaksanakeun tobat ku lisan nyaeta nyeueurkeun ngaos istigfar. Kantenan, dina waktos istisqa sapertos ayeuna.

Memang sakedahna urang nyeueurkeun istigfar ti kawit urang kaluar ti bumi dugika uih deui ka bumi. Lisan urang ulah pere ngaoskeun istigfar, sakumaha anu kantos diparentahkeun ku Nabi Nuh ka umatna:

اِسْتَفِغِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا، وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِيْنَ وَيَجْعَل لَّكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَل لَّكُمْ أَنْهَارًا

Hartosna, “Pek marenta dihampura aranjeun ka pangeran aranjeun. Saenya-enyana Alloh dzat anu maha ngahampura. Pastina Anjeuna bakal ngirimkeun hujan ka aranjeun kalayan gebretan. Oge Anjeuna bakal ngalobakeun keur aranjeun harta tur anak-anak aranjeun, jeung ngayakeun keur aranjeun kebon-kebon jeung ngayakeun di jerona wahangan-wahangan,” (QS. Nuh [71]: 10-12).

Saterasna tobat ku hate nyaeta ngaraos hanjakal kana dosa anu tos dilakuken kalayan pinuh harepan yen dosana bakal dihampura ku Alloh. Sabab, saenya-enyana Alloh teh dzat anu maha ngahampura kana dosa hamba-Na. Kalih ti eta, hatena gaduh tekad anu kuat rek ngeureunan kana dosana.

Nanging kedah diemut ku urang sadayana, sanaos Alloh ngagaduhan sifat lautan hampura, tapi dosa urang ulah rek dijajadikeun jeung ulah rek dilanggengkeun.

Sabab, teu aya dosa anu ageung lamun dipayunkeun kana panghampura Alloh, sabalikna teu aya dosa anu alit lamun dina dipayunkeun kana bebendu Alloh. Jadi panghampura sareng bebendu Alloh teh perkara anu dirahasiakeun ku Anjeuna.

Matak urang ulah gagabah dina sarengkak saparipolah. Utamina ka papada jalma.

Sabab, tobat ka jalma mah leuwih beurat tibatan tobat ka Alloh sabab kudu menta dihampura heula, sementara manusia leuwih hese ngahampura tibatan pangeran.

Hadirin kaom Muslimin,